میرزا نورالله جوانی با استعداد و به جمیل کمالات آراسته بود.
وی با دینداری و نبوغ خود علاوه بر کار در دفتر شاهی سعی می کرد با شعر گفتن در مدح و توصیه حاکمان را از لغزش و خطا با خبر کند.
وی در علوم متداوله از دیگر عالمان سبقت می گرفت و در زمان شاه عباس به تحریر جلد توجیه مشغول بود.
میرزا نورالله با نام های ضیا و سید ضیا هم نامیده می شده است.
میرزا نورالله قطعه ای خطاب به خلیفه سلطان سروده است که از متن این قطعه معلوم میشود که در دربار شاه به کارهای دفتری مشغول بوده است.
از مفهوم این قطعه هم شغل دفتری او در دربار دریافت می شود و هم اینکه مدتی از نرسیدن مرسوم و مبالغ ماهانه یا سالانه خود در رنج بوده است.
شما می توانید شعر زیبای او را در پست های بعدی ببینید !