قالب وبلاگ

آیت الله قدیری یکی از اساتید برجسته حوزه علمیه قم واز شاگردان ارزنده حضرت امام( رضوان الله تعلی علیه) و برخی از اعاظم نجف بودند،این مقداری که ما از ایشان اطلاع داریم و در قسمتی از دوران تحصیل یک مقداری از مکاسب محرمه را در خدمت ایشان تلمذ کردیم، انصاف این است که یک فقیه وارسته بود وشخصیتی بود که بر فتاوای مراجع خصوصا فتاوای امام(ره) کاملا مسلط بود.در تدریس بخوبی مشهود بود که ایشان کاملا بر مباحث علمی مسلط است و نشان از این داشت که ایشان در دوران علمی خودش زحمات فراوانی را متحمل شده است

درمسائل فقهی بسیار تبحر داشتند و عالمانه با آنها برخورد میکردند واز نظر علمی کتابهایی که ایشان نوشته اند که برخی از آنها فقهی و برخی اصولی اند و مخصوصا مباحث بیع امام راحل (ره) را که مقداری ایشان به رشته تحریر در آوردند.

همه میدانند که کتاب البیع امام (ره) یکی از غنی ترین تحقیقات فقهی حضرت امام(ره) است و من شاید بتوانم بگویم که شاید در صفحه ای از این کتاب نباشد که امام آن ذهن قوی وفکر بلندی که در مباحث فقهی داشته ، اینها را بروز نداده باشند. این کتاب حاکی از این است که امام (ره)تسلط بسیار وسیعی  بر مباحث معاملات داشتند و حرفهای مرحوم شیخ انصاری و بسیاری از محشین مکاسب را دیده بودند و خودشان محققانه در مسائل معاملات در کتاب البیع و کتاب خیارات اظهار نظر کردند.

یکی از کسانی که این درس ها را به رشته تحریر در آورد آیت الله قدیری  است که حاکی از یک قوت علمی است ،افراد به راحتی نمی توانند کتاب البیع امام(ره) را بفهمند ونیاز به یک ذهن قوی و استعدادبالاست که انسان بتواند این مباحث را بررسی کند.

 این نوشته هایی که ایشان از خودشان به یادگار گذاشتند حاکی از وسعت علمی و فقهی مرحوم آیت الله قدیری(رضوان الله تعالی علیه) است.

از نظر اخلاقی فردی بسیار متواضع بود. در همان زمانی که ما در خدمت ایشان در درس شرکت میکردیم اشکالات را بخوبی گوش میدادند و با حوصله با طلاب بحث میکردندو ارتباط بین ایشان وطلاب یک ارتباط صمیمی و محکمی بود .

در همین چند سال گذشته یک رساله ای در موضوع فقهی من نوشته بودم ومنتشر شده بود ، این رساله بدست ایشان رسیده بود  و ایشان با حوصله تمام از اول تا آخر آن را مطالعه کرده بودند و یک نامه ای برای من مرقوم فرموده بودند که حاکی از اظهار بزرگواری و تواضع ایشان است . ایشان با این که حق استادی بر من داشتند اما برای این که ما تشویق کنند و تقدیر بنمایند این نامه را برای من نوشتند واز بسیاری از مطالبی که در آن رساله نوشته شده بود  از ابعاد مختلف تقدیر  کرده بودند و نکته مهم این است که دو نکته برای ایشان قابل قبول نبود و ایشان برای من ننوشتند که شما در این دو مورد اشتباه کردید ،بلکه  نوشته بودند من این دو مورد را نفهمیدم و خواهش می کنم برای من توضیح دهید ،این تعبیر برای ما درس است  که بزرگانی که سمت استادی بر ما دارند با نهایت تواضع و طلبه پروری و توجه به طلاب و فضلای جوان برخورد کنند که حاکی از یک روح وسیع دارد.

ایشان ارتباط بسیار خوبی با مرحوم والد ما داشتند وبه نظرات و کتب ایشان اهمیت میدادند

خداوند همه اینها را رحمت کندو زندگی علمی و اخلاقی و معنوی  اینها را برای ما درس قرار بدهد وما بتوانیم به آنها عمل کنیم .  

منبع : http://ayatolahghadiri.mihanblog.com/