قالب وبلاگ

مقاله ای از آیة الله قدیری(ره)

لباس خونی شهید سند افتخار اوست كه باید با آن محشور شود

بسم الله الرحمن الرحیم

 واژه ای محترم تر و والاتر از واژه شهید نیست . و آرزوئی برای اولیاء خدا ار آرزوی شهادت مقدم نیست . كسی كه خود را از خدا و مسئول نزد خدا و زندگیش را برای خدا و تمام حركاتش را در محضر خدا و بازگشتش را بسوی خدا میداند، طبیعی است كه همواره آرزوی كشته شدن در راه خدا دل و جان و روح و روانش را در انتظار رسیدن به رضوان خدا نگهدارد.اینستكه در هر حال كه خود را در مظان استجابت دعا می بیند دست نیاز به درگاه بی نیاز او برمیدارد و كشته شدن در راه خدا را توفیق میداند و دعا می كند كه : ("وقتلاً فی سبیلك فوفٌق لنا " توفیق كشته شدن در راه خدا را به ما عطا كن ).

اینست كه آنگاه كه رسیدن به فوز شهادت را نزدیك می بیند خوشحالی میكند ، و در رسیدن به آن از رفقای خود سبقت می گیرد، چنانچه اصحاب حضرت سید الشهداء ابا عبدالله الحسین علیه السلام چنین بودند. و چنانكه خود آن بزرگوار با شدت مصائبی كه بر او وارد شده بود هرآن صورت مباركش شكفته تر و انس او با خدا بیشتر میشد و چنانكه در شهدای كربلاهای ایران این حال بخوبی دیده میشود و بوضوح معلوم است كه اقتدای به امام خود كرده اند و در همان راه، كه او و اصحاب با وفای او سیر نمودند قدم گذاشته و با عشق نیل به شهادت راه میپویند و زبان حال و مقالشان اینست كه:

مرگ اگر مرد است گو نزد من آی               تا در آغوشش بگیرم تنگ تنگ

من از او جانی ستانم جاودان                   او زمن دلقی ستاند رنگ رنگ

ادامه مقاله را در ادامه مطلب بخوانید